1. तब अरयूब ने कहा,

1. അതിന്നു ഇയ്യോബ് ഉത്തരം പറഞ്ഞതെന്തെന്നാല്

2. निर्बल जन की तू ने क्या ही बड़ी सहायता की, और जिसकी बांह में सामर्थ्य नहीं, उसको तू ने कैसे सम्भाला है?

2. നീ ശക്തിയില്ലാത്തവന്നു എന്തു സഹായം ചെയ്തു? ബലമില്ലാത്ത ഭുജത്തെ എങ്ങനെ താങ്ങി?

3. निर्बुध्दि मनुष्य को तू ने क्या ही अच्छी सम्मति दी, और अपनी खरी बुध्दि कैसी भली भांति प्रगट की है?

3. ജ്ഞാനമില്ലാത്തവന്നു എന്താലോചന പറഞ്ഞു കൊടുത്തു? ജ്ഞാനം എത്ര ധാരാളം ഉപദേശിച്ചു?

4. तू ने किसके हित के लिये बातें कही? और किसके मन की बातें तेरे मुंह से निकलीं?

4. ആരെയാകുന്നു നീ വാക്യം കേള്പ്പിച്ചതു? ആരുടെ ശ്വാസം നിന്നില്നിന്നു പുറപ്പെട്ടു;

5. बहुत दिन के मरे हुए लोग भी जलनिधि और उसके निवासियों के तले तड़पते हैं।

5. വെള്ളത്തിന്നും അതിലെ നിവാസികള്ക്കും കീഴെ പ്രേതങ്ങള് നൊന്തു നടുങ്ങുന്നു.

6. अधोलोक उसके साम्हने उधड़ा रहता है, और विनाश का स्थान ढंप नहीं सकता।
प्रकाशितवाक्य 9:11

6. പാതാളം അവന്റെ മുമ്പില് തുറന്നുകിടക്കുന്നു; നരകം മറയില്ലാതെയിരിക്കുന്നു.

7. वह उत्तर दिशा को निराधार फैलाए रहता है, और बिना अेक पृथ्वी को लटकाए रखता है।

7. ഉത്തരദിക്കിനെ അവന് ശൂന്യത്തിന്മേല് വിരിക്കുന്നു; ഭൂമിയെ നാസ്തിത്വത്തിന്മേല് തൂക്കുന്നു.

8. वह जल को अपनी काली घटाओं में बान्ध रखता, और बादल उसके बोझ से नहीं फटता।

8. അവന് വെള്ളത്തെ മേഘങ്ങളില് കെട്ടിവെക്കുന്നു; അതു വഹിച്ചിട്ടു കാര്മുകില് കീറിപ്പോകുന്നതുമില്ല.

9. वह अपने सिंहासन के साम्हने बादल फैलाकर उसको छिपाए रखता है।

9. തന്റെ സിംഹാസനത്തിന്റെ ദര്ശനം അവന് മറെച്ചുവെക്കുന്നു; അതിന്മേല് തന്റെ മേഘം വിരിക്കുന്നു.

10. उजियाले और अन्धियारे के बीच जहां सिवाना बंधा है, वहां तक उस ने जलनिधि का सिवाना ठहरा रखा है।

10. അവന് വെളിച്ചത്തിന്റെയും ഇരുട്ടിന്റെയും അറ്റത്തോളം വെള്ളത്തിന്മേല് ഒരു അതിര് വരെച്ചിരിക്കുന്നു.

11. उसकी घुड़की से आकाश के खम्भे थरथराकर चकित होते हैं।

11. ആകാശത്തിന്റെ തൂണുകള് കുലുങ്ങുന്നു; അവന്റെ തര്ജ്ജനത്താല് അവ ഭ്രമിച്ചുപോകുന്നു.

12. वह अपने बल से समुद्र को उछालता, और अपनी बुध्दि से घपणड को छेद देता है।

12. അവന് തന്റെ ശക്തികൊണ്ടു സമുദ്രത്തെ ഇളക്കുന്നു; തന്റെ വിവേകംകൊണ്ടു രഹബിനെ തകര്ക്കുംന്നു.

13. उसकी आत्मा से आकाशमणडल स्वच्छ हो जाता है, वह अपने हाथ से वेग भागनेवाले नाग को मार देता है।

13. അവന്റെ ശ്വാസത്താല് ആകാശം ശോഭിച്ചിരിക്കുന്നു; അവന്റെ കൈ വിദ്രുതസര്പ്പത്തെ കുത്തിത്തുളെച്ചിരിക്കുന്നു.

14. देखो, ये तो उसकी गति के किनारे ही हैं; और उसकी आहट फुसफुसाहट ही सी तो सुन पड़ती है, फिर उसके पराक्रम के गरजने का भेद कौन समझ सकता है?

14. എന്നാല് ഇവ അവന്റെ വഴികളുടെ അറ്റങ്ങളത്രേ; നാം അവനെക്കുറിച്ചു ഒരു മന്ദസ്വരമേ കേട്ടിട്ടുള്ളു. അവന്റെ ബലത്തിന്റെ ഇടിമുഴക്കമോ ആര് ഗ്രഹിക്കും?