1. फिर अरयूब ने कहा,

1. അതിന്നു ഇയ്യോബ് ഉത്തരം പറഞ്ഞതെന്തെന്നാല്

2. भला होता कि मेरा खेद तौला जाता, और मेरी सारी विपत्ति तुला में धरी जाती !

2. അയ്യോ എന്റെ വ്യസനം ഒന്നു തൂക്കിനോക്കിയെങ്കില്! എന്റെ വിപത്തു സ്വരൂപിച്ചു തുലാസില് വെച്ചെങ്കില്!

3. क्योंकि वह समुद्र की बालू से भी भारी ठहरती; इसी कारण मेरी बातें उतावली से हूई हैं।

3. അതു കടല്പുറത്തെ മണലിനെക്കാള് ഭാരമേറുന്നതു. അതുകൊണ്ടു എന്റെ വാക്കു തെറ്റിപ്പോകുന്നു.

4. क्योंकि सर्वशक्तिमान के तीर मेरे अन्दर चुभे हैं; और उनका विष मेरी आत्मा में वैठ गया है ;ईश्वर की भयंकर बात मेरे विरूद्ध पांति बान्धे हैं।

4. സര്വ്വശക്തന്റെ അസ്ത്രങ്ങള് എന്നില് തറെച്ചിരിക്കുന്നു; അവയുടെ വിഷം എന്റെ ആത്മാവു കുടിക്കുന്നു; ദൈവത്തിന്റെ ഘോരത്വങ്ങള് എന്റെ നേരെ അണിനിരന്നിരിക്കുന്നു.

5. जब बनैले गदहे को घास मिलती, तब क्या वह रेंकता है? और बैल चारा पाकर क्या डकारता है?

5. പുല്ലുള്ളേടത്തു കാട്ടുകഴുത ചിനെക്കുമോ? തീറ്റി തിന്നുമ്പോള് കാള മുക്കുറയിടുമോ?

6. जो फीका है वह क्या बिना नमक खाया जाता है? क्या अणडे की सफेदी में भी कुछ स्वाद होता है?

6. രുചിയില്ലാത്തതു ഉപ്പുകൂടാതെ തിന്നാമോ? മുട്ടയുടെ വെള്ളെക്കു രുചിയുണ്ടോ?

7. जिन वस्तुओं को मैं छूना भी नहीं चाहता वही मानो मेरे लिये घिनौना आहार ठहरी हैं।

7. തൊടുവാന് എനിക്കു വെറുപ്പു തോന്നുന്നതു എനിക്കു അറെപ്പുള്ള ഭക്ഷണമായിരിക്കുന്നു.

8. भला होता कि मुझे मुंह मांगा वर मिलता और जिस बात की मैं आशा करता हूँ वह ईश्वर मुझे दे देता !

8. അയ്യോ, എന്റെ അപേക്ഷ സാധിച്ചെങ്കില്! എന്റെ വാഞ്ഛ ദൈവം എനിക്കു നല്കിയെങ്കില്!

9. कि ईश्वर प्रसन्न होकर मुझे कुचल डालता, और हाथ बढ़ाकर मुझे काट डालता !

9. എന്നെ തകര്ക്കുംവാന് ദൈവം പ്രസാദിച്ചെങ്കില്! തൃക്കൈ നീട്ടി എന്നെ ഖണ്ഡിച്ചുകളഞ്ഞെങ്കില്!

10. यही मेरी शान्ति का कारण; वरन भारी पीड़ा में भी मैं इस कारण से उछल पड़ता; क्योंकि मैं ने उस पवित्रा के वचनों का कभी इनकार नहीं किया।

10. അങ്ങനെ എനിക്കു ആശ്വാസം ലഭിക്കുമായിരുന്നു; കനിവറ്റ വേദനയില് ഞാന് ഉല്ലസിക്കുമായിരുന്നു. പരിശുദ്ധന്റെ വചനങ്ങളെ ഞാന് നിഷേധിച്ചിട്ടില്ലല്ലോ;

11. मुझ में बल ही क्या है कि मैं आशा रखूं? और मेरा अन्त ही क्या होगा, कि मैं धीरज धरूं?

11. ഞാന് കാത്തിരിക്കേണ്ടതിന്നു എന്റെ ശക്തി എന്തുള്ളു? ദീര്ഘക്ഷമ കാണിക്കേണ്ടതിന്നു എന്റെ അന്തം എന്തു?

12. क्या मेरी दृढ़ता पत्थरों की सी है? क्या मेरा शरीर पीतल का है?

12. എന്റെ ബലം കല്ലിന്റെ ബലമോ? എന്റെ മാംസം താമ്രമാകുന്നുവോ?

13. क्या मैं निराधार नहीं हूँ? क्या काम करने की शक्ति मुझ से दूर नहीं हो गई?

13. ഞാന് കേവലം തുണയില്ലാത്തവനല്ലയോ? രക്ഷ എന്നെ വിട്ടുപോയില്ലയോ?

14. जो पड़ोसी पर कृपा नहीं करता वह सर्वशक्तिमान का भय मानना छोड़ देता है।

14. ദുഃഖിതനോടു സ്നേഹിതന് ദയ കാണിക്കേണ്ടതാകുന്നു; അല്ലാഞ്ഞാല് അവന് സര്വ്വശക്തന്റെ ഭയം ത്യജിക്കും.

15. मेरे भाई नाले के समान विश्वासघाती हो गए हैं, वरन उन नालों के समान जिनकी धार सूख जाती है;

15. എന്റെ സഹോദരന്മാര് ഒരു തോടുപോലെ എന്നെ ചതിച്ചു; വറ്റിപ്പോകുന്ന തോടുകളുടെ ചാല്പോലെ തന്നേ.

16. और वे बरफ के कारण काले से हो जाते हैं, और उन में हिम छिपा रहता है।

16. നീര്ക്കട്ടകൊണ്ടു അവ കലങ്ങിപ്പോകുന്നു; ഹിമം അവയില് ഉരുകി കാണാതെപോകുന്നു.

17. परन्तु जब गरमी होने लगती तब उनकी धाराएं लोप हो जाती हैं, और जब कड़ी धूप पड़ती है तब वे अपनी जगह से उड़ जाते हैं

17. ചൂടുപിടിക്കുന്നേരം അവ വറ്റിപ്പോകുന്നു; ഉഷ്ണം ആകുമ്പോള് അവ അവിടെനിന്നു പൊയ്പോകുന്നു.

18. वे घूमते घूमते सूख जातीं, और सुनसान स्थान में बहकर नाश होती हैं।

18. സ്വാര്ത്ഥങ്ങള് വഴി വിട്ടുതിരിഞ്ഞു ചെല്ലുന്നു; അവ മരുഭൂമിയില് ചെന്നു നശിച്ചുപോകുന്നു.

19. तेमा के बनजारे देखते रहे और शबा के काफिलेवालों ने उनका रास्ता देखा।

19. തേമയുടെ സ്വാര്ത്ഥങ്ങള് തിരിഞ്ഞുനോക്കുന്നു; ശെബയുടെ യാത്രാഗണം അവെക്കായി പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.

20. वे लज्जित हुए क्योंकि उन्हों ने भरोसा रखा था और वहां पहुचकर उनके मुंह सूख गए।

20. പ്രതീക്ഷിച്ചതുകൊണ്ടു അവര് ലജ്ജിക്കുന്നു; അവിടത്തോളം ചെന്നു നാണിച്ചു പോകുന്നു.

21. उसी प्रकार अब तुम भी कुछ न रहे; मेरी विपत्ति देखकर तुम डर गए हो।

21. നിങ്ങളും ഇപ്പോള് അതുപോലെ ആയി വിപത്തു കണ്ടിട്ടു നിങ്ങള് പേടിക്കുന്നു.

22. क्या मैं ने तुम से कहा था, कि मुझे कुछ दो? वा उपनी सम्पत्ति में से मेरे लिये घूस दो?

22. എനിക്കു കൊണ്ടുവന്നു തരുവിന് ; നിങ്ങളുടെ സമ്പത്തില്നിന്നു എനിക്കുവേണ്ടി കൈക്കൂലി കൊടുപ്പിന് ;

23. वा मुझे सतानेवाले के हाथ से बचाओ? वा उपद्रव करनेवालों के वश से छुड़ा लो?

23. വൈരിയുടെ കയ്യില്നിന്നു എന്നെ വിടുവിപ്പിന് ; നിഷ്ഠൂരന്മാരുടെ കയ്യില്നിന്നു എന്നെ വീണ്ടെടുപ്പിന് എന്നിങ്ങനെ ഞാന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ?

24. मुझे शिक्षा दो और मैं चुप रहूंगा; और मुझे समझाओ, कि मैं ने किस बान में चूक की है।

24. എന്നെ ഉപദേശിപ്പിന് ; ഞാന് മിണ്ടാതെയിരിക്കാം; ഏതില് തെറ്റിപ്പോയെന്നു എനിക്കു ബോധം വരുത്തുവിന് .

25. सच्चाई के वचनों में कितना प्रभाव होता है, परन्तु तुम्हारे विवाद से क्या लाभ होता है?

25. നേരുള്ള വാക്കുകള്ക്കു എത്ര ബലം! നിങ്ങളുടെ ശാസനെക്കോ എന്തു ഫലം?

26. क्या तुम बातें पकड़ने की कल्पना करते हो? निराश जन की बातें तो वायु की सी हैं।

26. വാക്കുകളെ ആക്ഷേപിപ്പാന് വിചാരിക്കുന്നുവോ? ആശയറ്റവന്റെ വാക്കുകള് കാറ്റിന്നു തുല്യമത്രേ.

27. तुम अनाथों पर चिट्ठी डालते, और अपने मित्रा को बेचकर लाभ उठानेवाले हो।

27. അനാഥന്നു നിങ്ങള് ചീട്ടിടുന്നു; സ്നേഹിതനെക്കൊണ്ടു കച്ചവടം ചെയ്യുന്നു.

28. इसलिये अब कृपा करके मुझे देखो; निश्चय मैं तुम्हारे साम्हने कदापि झूठ न बोलूंगा।

28. ഇപ്പോള് ദയ ചെയ്തു എന്നെ ഒന്നു നോക്കുവിന് ; ഞാന് നിങ്ങളുടെ മുഖത്തു നോക്കി ഭോഷകുപറയുമോ?

29. फिर कुछ अन्याय न होने पाए; फिर इस मुक़ मे में मेरा धर्म ज्यों का त्यों बना है, मैं सत्य पर हूँ।

29. ഒന്നുകൂടെ നോക്കുവിന് ; നീതികേടു ഭവിക്കരുതു. ഒന്നുകൂടെ നോക്കുവിന് ; എന്റെ കാര്യം നീതിയുള്ളതു തന്നേ.

30. क्या मेरे वचनों में कुछ कुटिलता है? क्या मैं दुष्टता नहीं पहचान सकता?

30. എന്റെ നാവില് അനീതിയുണ്ടോ? എന്റെവായി അനര്ത്ഥം തിരിച്ചറികയില്ലയോ?