1. तब अरयूब ने कहा,

1. അതിന്നു ഇയ്യോബ് ഉത്തരം പറഞ്ഞതെന്തെന്നാല്

2. तुम कब तक मेरे प्राण को दु:ख देते रहोगे; और बातों से मुझे चूर चूर करोगे?

2. നിങ്ങള് എത്രത്തോളം എന്റെ മനസ്സു വ്യസനിപ്പിക്കയും മൊഴികളാല് എന്നെ തകര്ക്കുംകയും ചെയ്യും?

3. इन दसों बार तुम लोग मेरी निन्दा ही करते रहे, तुम्हें लज्जा नहीं आती, कि तुम मेरे साथ कठोरता का बरताव करते हो?

3. ഇപ്പോള് പത്തു പ്രാവശ്യം നിങ്ങള് എന്നെ നിന്ദിച്ചിരിക്കുന്നു; എന്നോടു കാഠിന്യം കാണിപ്പാന് നിങ്ങള്ക്കു ലജ്ജയില്ല.

4. मान लिया कि मुझ से भूल हुई, तौभी वह भूल तो मेरे ही सिर पर रहेगी।

4. ഞാന് തെറ്റിപ്പോയതു വാസ്തവം എന്നു വരികില് എന്റെ തെറ്റു എനിക്കു തന്നേ അറിയാം.

5. यदि तुम सचमुच मेरे विरूद्ध अपनी बड़ाई करते हो और प्रमाण देकर मेरी तिन्दा करते हो,

5. നിങ്ങള് സാക്ഷാല് എനിക്കു വിരോധമായി വലിപ്പം ഭാവിച്ചു എന്റെ അപമാനത്തെക്കുറിച്ചു എന്നെ ആക്ഷേപിക്കുന്നു എങ്കില്

6. तो यह जान लो कि ईश्वर ने मुझे गिरा दिया है, और मुझे अपने जाल में फंसा लिया है।

6. ദൈവം എന്നെ മറിച്ചുകളഞ്ഞു തന്റെ വലയില് എന്നെ കുടുക്കിയിരിക്കുന്നു എന്നറിവിന് .

7. देखो, मैं उपद्रव ! उपद्रव ! यों चिल्लाता रहता हूँ, परन्तु कोई नहीं सुनता; मैं सहायता के लिये दोहाई देता रहता हूँ, परन्तु कोई न्याय नहीं करता।

7. അയ്യോ, ബലാല്ക്കാരം എന്നു ഞാന് നിലവിളിക്കുന്നു; കേള്പ്പോരില്ല; രക്ഷെക്കായി ഞാന് മുറയിടുന്നു; ന്യായം കിട്ടുന്നതുമില്ല.

8. उस ने मेरे मार्ग को ऐसा रूंधा है कि मैं आगे चल नहीं सकता, और मेरी डगरें अन्धेरी कर दी हैं।

8. എനിക്കു കടന്നുകൂടാതവണ്ണം അവന് എന്റെ വഴി കെട്ടിയടെച്ചു, എന്റെ പാതകള് ഇരുട്ടാക്കിയിരിക്കുന്നു.

9. मेरा विभव उस ने हर लिया है, और मेरे सिर पर से मुकुट उतार दिया है।

9. എന്റെ തേജസ്സു അവന് എന്റെ മേല്നിന്നു ഊരിയെടുത്തു; എന്റെ തലയിലെ കിരീടം നീക്കിക്കളഞ്ഞു.

10. उस ने चारों ओर से मुझे तोड़ दिया, बस मैं जाता रहा, और मेरा आसरा उस ने वृक्ष की नाई उखाड़ डाला है।

10. അവന് എന്നെ ചുറ്റും ക്ഷയിപ്പിച്ചു; എന്റെ കഥകഴിഞ്ഞു; ഒരു വൃക്ഷത്തെപ്പോലെ എന്റെ പ്രത്യാശയെ പറിച്ചുകളഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

11. उस ने मुझ पर अपना क्रोध भड़काया है और अपने शत्रुओं में मुझे गिनता है।

11. അവന് തന്റെ കോപം എന്റെമേല് ജ്വലിപ്പിച്ചു എന്നെ തനിക്കു ശത്രുവായി എണ്ണുന്നു.

12. उसके दल इकट्ठे होकर मेरे विरूद्ध मोर्चा बान्धते हैं, और मेरे डेरे के चारों ओर छावनी डालते हैं।

12. അവന്റെ പടക്കൂട്ടങ്ങള് ഒന്നിച്ചുവരുന്നു; അവര് എന്റെ നേരെ തങ്ങളുടെ വഴി നിരത്തുന്നു; എന്റെ കൂടാരത്തില് ചുറ്റും പാളയമിറങ്ങുന്നു.

13. उस ने मेरे भाइयों को मुझ से दूर किया है, और जो मेरी जान पहचान के थे, वे बिलकुल अनजान हो गए हैं।

13. അവര് എന്റെ സഹോദരന്മാരെ എന്നോടു അകറ്റിക്കളഞ്ഞു; എന്റെ പരിചയക്കാര് എനിക്കു അന്യരായിത്തീര്ന്നു.

14. मेरे कुटुंबी मुझे छोड़ गए हैं, और जो मुझे जानते थे वह मुझे भूल गए हैं।

14. എന്റെ ബന്ധുജനം ഒഴിഞ്ഞുമാറി; എന്റെ ഉറ്റ സ്നേഹിതന്മാര് എന്നെ മറന്നുകളഞ്ഞു.

15. जो मेरे घर में रहा करते थे, वे, वरन मेरी दासियां भी मुझे अनजाना गिनने लगीं हैं; उनकी दृष्टि में मैं परदेशी हो गया हूँ।

15. എന്റെ വീട്ടില് പാര്ക്കുംന്നവരും എന്റെ ദാസികളും എന്നെ അന്യനായെണ്ണുന്നു; ഞാന് അവര്ക്കും പരദേശിയായ്തോന്നുന്നു.

16. जब मैं अपने दास को बुलाता हूँ, तब वह नहीं बोलता; मुझे उस से गिड़गिड़ाना पड़ता है।

16. ഞാന് എന്റെ ദാസനെ വിളിച്ചു; അവന് വിളി കേള്ക്കുന്നില്ല. എന്റെ വായ്കൊണ്ടു ഞാന് അവനോടു യാചിക്കേണ്ടിവരുന്നു.

17. मेरी सांस मेरी स्त्री को और मेरी गन्ध मेरे भाइयों की दृष्टि में घिनौनी लगती है।

17. എന്റെ ശ്വാസം എന്റെ ഭാര്യകൂ അസഹ്യവും എന്റെ യാചന എന്റെ ഉടപ്പിറന്നവര്ക്കും അറെപ്പും ആയിരിക്കുന്നു.

18. लड़के भी मुझे तुच्छ जानते हैं; और जब मैं उठने लगता, तब वे मेरे विरूद्ध बोलते हैं।

18. പിള്ളരും എന്നെ നിരസിക്കുന്നു; ഞാന് എഴുന്നേറ്റാല് അവര് എന്നെ കളിയാക്കുന്നു.

19. मेरे सब परम मित्रा मुझ से द्वेष रखते हैं, और जिन से मैं ने प्रेम किया सो पलटकर मेरे विरोधी हो गए हैं।

19. എന്റെ പ്രാണസ്നേഹിതന്മാര് ഒക്കെയും എന്നെ വെറുക്കുന്നു; എനിക്കു പ്രിയരായവര് വിരോധികളായിത്തീര്ന്നു.

20. मेरी खाल और मांस मेरी हडि्डयों से सट गए हैं, और मैं बाल बाल बच गया हूं।

20. എന്റെ അസ്ഥി ത്വക്കിനോടും മാംസത്തോടും പറ്റിയിരിക്കുന്നു; പല്ലിന്റെ മോണയോടെ ഞാന് ശേഷിച്ചിരിക്കുന്നു.

21. हे मेरे मित्रो ! मुझ पर दया करो, दया, क्योंकि ईश्वर ने मुझे मारा है।

21. സ്നേഹിതന്മാരേ, എന്നോടു കൃപ തോന്നേണമേ, കൃപ തോന്നേണമേ; ദൈവത്തിന്റെ കൈ എന്നെ തൊട്ടിരിക്കുന്നു.

22. तुम ईश्वर की नाई क्यों मेरे पीछे पड़े हो? और मेरे मांस से क्यों तृप्त नहीं हुए?

22. ദൈവം എന്നപോലെ നിങ്ങളും എന്നെ ഉപദ്രവിക്കുന്നതെന്തു? എന്റെ മാംസം തിന്നു തൃപ്തിവരാത്തതു എന്തു?

23. भला होता, कि मेरी बातें लिखी जातीं; भला होता, कि वे पुस्तक में लिखी जातीं,

23. അയ്യോ എന്റെ വാക്കുകള് ഒന്നു എഴുതിയെങ്കില്, ഒരു പുസ്തകത്തില് കുറിച്ചുവെച്ചെങ്കില് കൊള്ളായിരുന്നു.

24. और लोहे की टांकी और शीशे से वे सदा के लिये चट्टान पर खोदी जातीं।

24. അവയെ ഇരിമ്പാണിയും ഈയവുംകൊണ്ടു പാറയില് സദാകാലത്തേക്കു കൊത്തിവെച്ചെങ്കില് കൊള്ളായിരുന്നു.

25. मुझे तो निश्चय है, कि मेरा छुड़ानेवाला जीवित है, और वह अन्त में पृथ्वी पर खड़ा होगा।
1 यूहन्ना 2:28, 1 यूहन्ना 3:2

25. എന്നെ വീണ്ടെടുക്കുന്നവന് ജീവിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നും അവന് ഒടുവില് പൊടിമേല് നിലക്കുമെന്നും ഞാന് അറിയുന്നു.

26. और अपनी खाल के इस प्रकार नाश हो जाने के बाद भी, मैं शरीर में होकर ईश्वर का दर्शन पाऊंगा।
यूहन्ना 19:30

26. എന്റെ ത്വക് ഇങ്ങനെ നശിച്ചശേഷം ഞാന് ദേഹരഹിതനായി ദൈവത്തെ കാണും.

27. उसका दर्शन मैं आप अपनी आंखों से अपने लिये करूंगा, और न कोई दूसरा। यद्यपि मेरा हृदय अन्दर ही अन्दर चूर चूर भी हो जाए,
यूहन्ना 19:30

27. ഞാന് തന്നേ അവനെ കാണും; അന്യനല്ല, എന്റെ സ്വന്തകണ്ണു അവനെ കാണും; എന്റെ അന്തരംഗം എന്റെ ഉള്ളില് ക്ഷയിച്ചിരിക്കുന്നു.

28. तौभी मुझ में तो धर्म का मूल पाया जाता है ! और तुम जो कहते हो हम इसको क्योंकर सताएं !

28. നാം എങ്ങനെ അവനെ ഉപദ്രവിക്കുമെന്നും കാര്യത്തിന്റെ മൂലം എന്നില് കാണുന്നു എന്നും നിങ്ങള് പറയുന്നുവെങ്കില്

29. तो तुम तलवार से डरो, क्योंकि जलजलाहट से तलवार का दणड मिलता है, जिस से तुम जान लो कि न्याय होता है।

29. വാളിനെ പേടിപ്പിന് ; ക്രോധം വാളിന്റെ ശിക്ഷെക്കു ഹേതു; ഒരു ന്യായവിധി ഉണ്ടെന്നറിഞ്ഞുകൊള്വിന് .